Zobacz więcej




 

Posłuchaj live actu
w audycji w Radio Kapitał

skład zespołu 


Urszula Kozak 

Mania Łukaszewska

Maciej Łukian

Anna Morawiec

Weronika Perłowska

Natalia Skrzypek 

Bartosz Słońce

Piotr Sobiecki 

Milena Soporowska

Monika Stolarska

 

skład zespołu 


Patrycja Drzazga
Witek Dąbrowski
Anna Brykczyńska
Andrzej Mińsk
Łukasz Kowalski
Klaudia Kryńska
Agnieszka Chołuj 
Zofia Kwasieborska 
Marcin Mencwal 
Anna Augustowska 
Anna Wiewiórowska 
Eter Staniszewska 
Marta Erbel 
Matylda Dobrowolska 
Aleksandra Taran
Joanna Erbel
 



 

Rezonowanie

 


 

Co powiedziałby nieużytek, gdyby oddać mu głos?
Co chcielibyśmy mu przekazać, gdyby chciał nas posłuchać?

 

Nieużytek to zwrot, w zasadzie słowo, za którym stoi znaczenie. Powszechna definicja niezupełnie dookreśla to, jak każda i każdy z nas rozumie, postrzega i odczuwa tę przestrzeń. Na drodze wielogodzinnych dyskusji zaczęliśmy wspólnie szukać naszych subiektywnych interpretacji. 

 
Nieużytek stał się medium przez które mogliśmy się wyrazić, sposobem na ekspresję. Stał się rodzajem rezonatora wzmacniającego niektóre jej części, wpływającego na jej barwę i charakter. 
 
Efektem naszych rozmów są dźwiękowe zapisy naszego stosunku do nieużytków, wyrażanego z perspektywy samej przestrzeni lub naszej-ludzkiej. Zbierając dźwięki w formie field recording czy własnego głosu, staraliśmy się oddać naszą interpretację tego trudnego do zdefiniowania słowa. Ich podsumowaniem jest soundtrack pod wyprawę do mniej lub bardziej wyobrażonych przestrzeni, który będzie miał swoją premierę w formie live actu.
Występ będzie podzielony na dwie części. Pierwsza stanowi przetworzenie naszych wypowiedzi i ekspresji dźwiękowych w formie ambientowej. Druga to taneczna interpretacja zebranego materiału. 
 
Live act: Piotrek Sobiecki aka Lotus Reaction 
 
Audialnej odsłonie projektu towarzyszy premiera zina zaprojektowanego przez Natalię Skrzypek.

 

 

 

 



 




 

Adamah

 


 

Jak kształtować nieużytek żeby nie zniszczyć tego co w nim wartościowe, co się wytworzyło samorzutnie, co jest dzikie, pełne życia i piękne? W ramach Biennale Nieużytków mierzyliśmy się z tym pytaniem w odniesieniu do konkretnego projektu - utworzenia farmy, produkującej żywność na terenie dawnych ogrodów działkowych, które porzucone ponad 20 lat temu zamieniły się w dziki gaj.

 

 

Odpowiedzi na to pytanie szukaliśmy poprzez trzy ćwiczenia wyobraźni. Pierwszy dotyczy poszukiwania podmiotowości, metafory holobiontu i ujęcia miejsca jako żywej, symbiotycznej istoty. Drugi poświęcony jest nadawaniu osobowości prawnej terytorium i określania jego interesów. Trzeci jest próbą wpisania nieużytku, jako podmiotu prawnego w struktury formalne farmy oraz sposobów reprezentacji, pełnomocnictwa w przyszłych procesach decyzyjnych kolektywu. 
 
Elementem naszych działań było wspólne stworzenie modelu holobiontu oraz antymonumentu/totemu będącego przeciwieństwem klasycznie rozumianego obiektu wykutego w trwałym materiale i regularnie utrzymywanego w czystości. Totem to jednocześnie kamień węgielny porozumienia oraz “pomnik” estetyki nieużytku - oddolnej, przypadkowej, spontanicznej, rozwijanej przez siły ludzkie i nieludzkie.

 

 

 

 

Lokale do wynajęcia


 

„Nieużytek” to sprawa względna. Naszą uwagę przykuła przestrzeń w ścisłym centrum miasta - na rogu Marszałkowskiej i Świętokrzyskiej. To teren znajdujący się w nieustającym stanie zawieszenia z punktu widzenia ‘użyteczności publicznej’. Wcześniej znajdowały się tam różne tymczasowe obiekty - również latające. Ostatnio miejsce znalazł nawet Park Miniatur… Czy zrobimy z tej przestrzeni użytek?

 

 

Zburzenie Warszawy w skali 1:25

 

 

W Centrum Warszawy w czerwcu 2021 roku znalazł schronienie Park Miniatur, czyli zbiór budynków odtworzonych w mniejszej skali za pomocą drukarki 3D i materiałów odpornych na warunki atmosferyczne, niegdyś będących chlubą stolicy (1). Budowle odtworzyła grupa architektów, a sam park zmieniał wielokrotnie swoje miejsce. W przeszłości znajdował się w Domu Towarowym Braci Jabłkowskich przy Brackiej 25, parku Sowińskiego na Woli, później przez 2,5 roku w dawnym Banku Wilhelma Landaua przy Senatorskiej 38, czy w Głównej Bibliotece Rolniczej. Projekt miał służyć przede wszystkim celom edukacyjnym. Miniatury oglądały z zainteresowaniem liczne wycieczki szkolne zwiedzając przedwojenną Warszawę w miniaturowej skali. 

 

Liczne przeprowadzki parku miniatur nie były bynajmniej dobrowolne. Kolejne instytucje rezygnowały z opieki nad odbudowanymi “zabytkami” i tak trafiły na legendarną działkę Tadeusza Kossa, u zbiegu Marszałkowskiej i Świętokrzyskiej, czyli na skraju Parku Świętokrzyskiego. 

 

Tadeusz Koss odzyskał w 2008 roku działkę odziedziczoną po dziadku do którego należała kamienica przed wojną stojąca w tym miejscu. Mówił wtedy „Stołecznej”, że nie ma żadnych planów względem tej ziemi i że w zupełności wystarczy mu świadomość, że ją ma” (2). Chęć zarobku jednak zwyciężyła, ale napotkała na trudności związane z położeniem działki na skraju parku Świętokrzyskiego, dlatego ratusz po sprawdzeniu zapisów w planie zagospodarowania, nie godził się ani na odbudowę przedwojennej kamienicy, ani na stawianie nowych budynków. Wtedy zaczęła się działalność “inwestycyjna” Tadeusza Kossa, który stawiał tam przeróżne wolnostojące budki gastronomiczne oferujące “lody, gofry, kebab”, a nawet samolot z barem w środku, udekorowany narodowymi barwami. Samolot przykuwał uwagę i przypominał przydrożny krajobraz lat 90. 

 

Ostatecznie budki zostały decyzją urzędu zlikwidowane i ustąpiły miejsca parkowi miniatur. Malutkie budowle nie mając ochrony w postaci firmy ochroniarskiej, ani “pieczy konserwatorskiej” zostały zniszczone przez nieznanych sprawców. Koszt naprawy właściciel miniatur Rafał Kunach oszacował na 100 tys zł i przestał zajmować się “nieruchomościami”. Stołeczny ratusz również nigdy nie zainteresował się obiektami, a sama działka po śmierci Tadeusza Kossa została sprzedana przez jego dzieci innemu podmiotowi. Obecnie hula tam wiatr, części zdewastowanych budynków leżą bezwładnie na trawie, wokół ścielą się porozrzucane butelki po piwie i liczne śmieci. W najlepszym stanie zdają się być konstrukcja Wielkiej Synagogi na Tłomackiem i Gościnny Dwór. Ruiny miniatur na rogu Marszałkowskiej i Świętokrzyskiej mogą posłużyć za metaforę historii Warszawy. Chcąc rzucić światło na zmniejszone, powtórnie zdewastowane “perły warszawskiej architektury”, chcemy opowiedzieć historię tego kawałka Warszawy, w której to historii, jak w soczewce skupiają się zdarzenia i procesy związane z dziejami miasta. 

 

 

 

  1. https://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/7,54420,28700510,demolka-parku-miniatur-pokazywalismy-warszawe-ktorej-dzis.html
     

  2.  https://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/7,150427,20367877,bazar-wraca-na-plac-defilad-tadeusz-koss-nie-dam-z-siebie.html#S.embed_link-K.C-B.1-L.1.zw

 


 
 
Kamera:
Rafał Rudzki, Borys Ejryszew, Wiktor Ejryszew

Dźwięk na planie:

Aleksandra Konik 


Montaż:

Borys Ejryszew, Wiktor Ejryszew, Marta Szablewska 


Koordynacja planu zdjęciowego:

Marta Szablewska


 

Koncepcja na proces twórczy
i prowadzenie procesu:
Marta Szablewska 

Scenariusz:
Marta Szablewska, Patryk Wancerz, Sabina Zygmanowska, Joanna Kosierkiewicz, Stefania Ambroziak, Sara Stupiec, Joanna Klikowicz, Weronika Gładysz 

Performerzy:
Patryk Wancerz, Sabina Zygmanowska, Joanna Kosierkiewicz, Stefania Ambroziak, Weronika Gładysz, Sara Stupiec, Joanna Klikowicz

Nieużytki w nas i wokół nas - odzyskiwanie przestrzeni


 

Podczas procesu twórczego przyjrzeliśmy się analogii pomiędzy odzyskiwaniem przestrzeni miejskiej, autonomii działania w danym miejscu, poza krajobrazem tego, co narzucone a odzyskiwaniem przestrzeni życiowej, powrotem do ciała, słuchaniem płynących z niego odczuć. 

 
 
W obecnym systemie ekonomicznym opartym na nieustannym wytwarzaniu i konsumowaniu, niektóre zachowania, emocje oraz przestrzenie traktowane są jako bezużytecznie, nieistotne a co za tym idzie, wypierane ze świadomości i spychane na margines ogólnie przyjętej estetyki. Nasz proces twórczy skierował uwagę na to, co opuszczone, zamrożone, systemowo zdewaluowane, zarówno na poziomie zewnętrznym, jak i wewnętrznym. 
 
Przyjrzeliśmy się sytuacjom, w których nasze ciała, myśli, jak i przestrzeń wydają się określone, skontrolowane czy skategoryzowane. Zestawiliśmy te stany z tym, co niedomknięte, nieujarzmione, pozornie bezużyteczne. Sprawdzaliśmy, jak działa odpuszczenie narzuconej estetyki, przymusu kontroli i podjęliśmy próbę oswojenia się z dzikością, bezproduktywnością - zarówno fizyczną, w przestrzeni nieużytku jak i w naszej sferze wewnętrznej. Podjęliśmy próbę odzyskania przestrzeni. 
 
Inspiracją do samej koncepcji procesu były głównie zagadnienia kapitalizmu somatycznego, biopolityki władzy i wpływu kultury na nasze ciała a także praktyki pracy i kontaktu z ciałem (techniki oddechowe, ruch, taniec).
 

Wideoart powstał w wyniku pracy zespołowej w procesie twórczym prowadzonym w czasie Biennale Nieużytków 2022: „Nieużytki w nas i wokół nas - odzyskiwanie przestrzeni".

 

 


 
 

tutor


Michał Mioduszewski

 

Artysta, psycholog społeczny, animator przestrzeni ukończył Uniwersytet SWPS wydział Społecznej Psychologii Internetu i Komunikacji oraz Akademię Sztuk Pięknych wydział Sztuki Mediów. Od 2010 roku tworzy sytuacje i miejsca twórcze, współtworząc je, współpracując z ludźmi, instytucjami i z samą przestrzenią. Konsekwentnie zmierzając do realizacji odmiennych od codziennych sytuacji społecznych, które charakteryzuje otwartość na reakcję, dobrowolność i nie nastawianie na zysk.

 


 

tutor


Maciej Łepkowski 

 

Architekt krajobrazu, badacz i edukator zaangażowany w temat projektowania regeneratywnego i rozwoju przestrzennego miast. Obronił doktorat poświęcony warszawskim terenom zieleni nieformalnej w Katedrze Sztuki Krajobrazu, SGGW. Członek zespołu CoopTech Hub, wspierającego spółdzielczy rozwój gospodarczy oraz Pracowni Dóbr Wspólnych zajmującej się ogrodnictwem i rolnictwem miejskiem.

 


 

tutorka


Kamila Szejnoch 

 

Artystka wizualna. Zajmuje się przede wszystkim sztuką w przestrzeni publicznej - realizuje instalacje, rzeźby oraz interwencje miejskie (m.in. Warszawa, Gdańsk, Oslo, Belgrad, Birmingham, Kijów, Aarhus, Waszyngton). Absolwentka Wydziału Rzeźby na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (2005), Instytutu Polityki Społecznej na Uniwersytecie Warszawskim (2003), a także Dutch Art Institute (Public Research & Practice in Art) w Holandii. Stypendystka Ministra Kultury, Funduszu Wyszehradzkiego oraz rządu Szwajcarii. Podczas realizacji swoich projektów współpracowała m.in. z Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia" (Gdańsk), Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Galerią Studio (Warszawa), Incheon Art Platform (Korea Południowa), Smithsonian American Art Museum w Waszyngtonie, Europejską Stolicą Kultury Wrocław 2016, Płowdiw 2019 oraz Eleusis 2023.
 

 

fot. Karina Krystosiak


 

 

skład zespołu 


Maciej Bykowski
Nawojka Gurczyńska
Barbara Jędrzejczyk
Katarzyna Kowalska
Michelle Mbazuigwe
Barbara Pazio
Gabriela Piwar 
 

fot. Karina Krystosiak


 

 

skład zespołu


Patryk Wancer
Sabina Zygmanowska
Joanna Kosierkiewicz
Stefania Ambroziak
Joanna Klikowicz
Weronika Gładysz
Sara Stupiec
Anna Bal
 

tutroka 


Marta Szablewska

 

Działa w obszarach audiowizualnych, tworzy własną firmę Be Present Media. Studiowała architekturę, grafikę i organizację produkcji filmowej. Ostatnio, czyli od 2 lat, zgłębia pracę ze świadomością ciała poprzez regularną praktykę tańca współczesnego i liczne warsztaty somatyczne i ruchowe. Odzyskuje przestrzeń swobodnej i bezpiecznej ekspresji, tworząc w kolektywie wydarzenia rejwowe w duchu idei ZróbmyToRazem. Uważa, że pogłębianie kontaktu z ciałem może być narzędziem do budowania nowych, bardziej autentycznych i bezpiecznych przestrzeni i relacji (międzyludzkich i wobec natury).
 

 
 
W 2022 roku udało nam się zrealizować pierwszą edycję Biennale Nieużytków! Przez kilka zimowych tygodni, 4 zespoły, pod okiem tutorów i tutorek, próbowały odpowiedzieć na pytanie: "W jaki sposób miejskie nieużytki (tereny opuszczone, porzucone, nieużytkowane, pustostany, ale i tereny otwarte bez szczególnej funkcji) wpływają na naszą współczesną tożsamość? 
 

 

Jak pracowaliśmy? 
 
Ogłosiliśmy otwarty nabór dla osób, które chciałyby pod okiem tutorów, w interdyscyplinarnych zespołach podjąć wyzwanie i zmierzyć się z tematem nieużytków. Ze wszystkich zgłoszeń wyłoniliśmy 40 osób i stworzyliśmy 4 zespoły, które projektowały, a potem realizowały działania artystyczne, prezentując swój pomysł na "ożywienie" warszawskich nieużytków.
 

 
Idea:
 

Temat miejskich nieużytków od kilku lat przewija się w różnych działaniach warszawskich, pokazując potencjał i niezwykłą potrzebę odkrycia i ożywienia tych miejsc. Wokół tematu tego powstało wiele publikacji i projektów. Gilles Clement opisywał je jako "Miejsca Trzecie" wskazując głębokie znaczenie terenów nieużytków jako źródeł różnorodności biologicznej, a co za tym idzie znaczenie dla nas — mieszkańców.

 

W ramach Biennale Nieużytków chcemy poszukać nieużytków, które mijamy na co dzień, które widzimy z okien naszych mieszkań, pracy, które nas niepokoją, ale i ciekawią. Chcemy zastanowić się jaką rolę nieużytki pełnią w strukturze miejskiej, czy są czymś złym, czy wręcz przeciwnie? Co możemy, a co powinniśmy z nimi zrobić i jak sztuka może nam pomóc odkryć inną stronę miasta.

 

Ważnym aspektem tego działania, jest zaangażowanie lokalnych społeczności. Projekty artystyczne i kulturalne, jakie realizowane są w przestrzeniach sąsiedzkich, wielokrotnie pokazują, że mogą być narzędziem, które pomaga mieszkańcom pobudzić poczucie współodpowiedzialności za przestrzeń i zachęcić do wspólnego korzystania z jej zasobów. Być może to jest klucz do ożywienia nieużytków?

 

 
Zespoły i zrealizowane działania:
 
 

Harmonogram działań 

 

11-31.10.2022
- Nabór do zespołów 
 
4.11.2022
- Ogłoszenie wyników i zaproszenie do udziału w Biennale Nieużytków
 
1 7-20.11.2022 (4 dni) | 12:00 - 16:00
- Spotkania warsztatowe w Zodiaku, projektowanie działań
 
21.11-9.12.2022 (19 dni)
- Praca nad projektami, realizacja pomysłów
 
10-17.12.2022 (8 dni)
- Finał Biennale Nieużytków, prezentacja projektów

 


 

Realizacja

Listopad 2022 - Grudzień 2022

Warszawa

 

 

Koordynacja i prowadzenie procesu

Martyna Cziszewska-Klejnowska

Małgosia Załuska

 

 

Partner medialny projektu 

Architektura & Biznes

 

 

Partner projektu 

ZODIAK Warszawski Pawilon Architektury

 

 

Projekt finansowany przez

m.st. Warszawa

 

Biennale
Nieużytków
2022

Adres do korespondencji:

 

ul. Fabryczna 2/168

00-446 Warszawa

 

KRS: 0000675655

NIP: 9512436774

 

 

E-mail:

 

fundacja@grupawdzialaniu.pl

Imię
Twój e-mail:
Treść wiadomości:
wyślij
wyślij
Formularz został wysłany - dziękujemy.
Proszę wypełnić wszystkie wymagane pola!

Napisz do nas

Fundacja Kulturotwórcza Grupa W Działaniu